Η εργαλειοποίηση του ανθρώπινου πόνου είναι ντροπή
Το χαμηλότερο επίπεδο πολιτικού ήθους επέλεξε να ακολουθήσει για μια ακόμα φορά η παράταξη της κυρίας Ρένας Δούρου, αυτή τη φορά εργαλειοποιώντας ένα ανήλικο κορίτσι, θύμα σεξουαλικής βίας, για μικροπολιτικά οφέλη. Ουραγός στο παλαιοκομματικό «γαϊτανάκι» που άνοιξε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δίνοντας πολιτική χροιά σε μια υπόθεση ποινικού δικαίου, η παράταξη «Δύναμη Ζωής» κατέθεσε ερώτηση, με την οποία ζητά να πληροφορηθεί αν υπάρχει οποιαδήποτε οικονομική σχέση μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής με τον φερόμενο ως παιδοβιαστή.
Στις αήθεις σπέκουλες της κυρίας Δούρου και των χειριστών της κομματικής μονταζιέρας του ΣΥΡΙΖΑ απαντάμε όπως πάντα: με ΚΑΘΑΡΕΣ κουβέντες.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες μας προχώρησαν άμεσα σε επισταμένη έρευνα, από την οποία προκύπτει ξεκάθαρα ότι δεν υφίσταται καμία οικονομική σχέση στο ΑΦΜ και το όνομα του φερόμενου ως παιδοβιαστή. ΚΑΜΙΑ. Όσον αφορά το σκέλος της ερώτησης και την απαράδεκτη αναφορά «περί σιωπής» και «υποχρέωσης της διοίκησης να δώσει καθαρές εξηγήσεις», έχουμε να επισημάνουμε πως πρόκειται για ακόμη ένα θεσμικό ατόπημα της παράταξης και της επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Πέντε χρόνια δεν δίδαξαν την κυρία Δούρου ότι θεσμικά δεν μπορεί ο Περιφερειάρχης να εκφέρει άποψη για ένα έγκλημα – όσο ειδεχθές και αν αυτό είναι – τη στιγμή που η έρευνα της αστυνομίας και της δικαιοσύνης είναι σε εξέλιξη.
Αν η παράταξη της κυρίας Δούρου δεν έχει μάθει να σέβεται τους θεσμούς, η διοίκηση της Περιφέρειας δεν πρόκειται να την ακολουθήσει. Ο σεβασμός όμως στους θεσμικούς ρόλους, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε άποψη, και μάλιστα ισχυρή και ξεκάθαρη: Καμία ανοχή στους παιδεραστές! Η σημερινή Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής δεν παίζει με τα ζητήματα ηθικής τάξης, ιδιαίτερα όταν αφορούν τη ζωή των παιδιών μας.
Είμαστε δίπλα στα ανήλικα θύματα σεξουαλικής βίας και στις οικογένειές τους, χωρίς αστερίσκους. Και είναι ασφαλώς ευνόητο ότι δεν φέρει ευθύνη, όποιος είχε επικοινωνία με τον υπόψη κατηγορούμενο, κατά παρελθόντα χρόνο και χωρίς οποιαδήποτε γνώση περί των εξόχως θλιβερών εγκλημάτων του. Η διοίκηση της Περιφέρειας δεν απαντά όμως μόνο με ξεκάθαρα λόγια. Απαντά και με ξεκάθαρα έργα.
Ας ενημερωθεί λοιπόν η κυρία Δούρου και τα μέλη της παράταξής της, ότι επί θητείας της παρούσας διοίκησης στηρίζεται σταθερά η λειτουργία δεκάδων δομών σε όλη την Αττική για την προστασία και την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών σε θύματα σεξουαλικής, σωματικής και ψυχολογικής βίας – γυναίκες και ανήλικα παιδιά. Ας ενημερωθεί ότι η Περιφέρεια Αττικής υλοποιεί δεκάδες δράσεις για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών σε θέματα ασφαλούς χρήσης του διαδικτύου από παιδιά και εφήβους, στην καταπολέμηση του bullying, του trafficking, των έμφυλων στερεοτύπων και διακρίσεων και της ρητορικής του μίσους.
Ας ενημερωθεί ότι η Περιφέρεια Αττικής αναπτύσσει πρόγραμμα ψηφιακού εγγραμματισμού και στις Σχολές Γονέων, σε συνεργασία με Καθηγητές του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ενημέρωσή τους και για την δράση παιδεραστών, τόσο στο πραγματικό, όσο και στον ψηφιακό κόσμο. Όσο και να προσπαθήσουν τα γνωστά «παπαγαλάκια» να εργαλειοποιήσουν ένα απεχθές και αυτονόητα απόλυτα καταδικαστέο από κάθε σώφρονα άνθρωπο γεγονός, λειτουργώντας περισσότερο ως θλιβερά τρολ του διαδικτύου, παρά με τη θεσμική τους ιδιότητα, δεν θα πετύχουν τίποτε. Ας αφήσουν λοιπόν τα μισόλογα και τα άθλια υπονοούμενα η κα Δούρου και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν πιστεύουν πραγματικά και όχι υποκριτικά αυτό που αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, ότι δηλαδή «δεν συνιστούν απόδειξη ενοχής οι φωτογραφίες και το βίντεο» του Περιφερειάρχη, των Αντιπεριφερειαρχών και άλλων πολιτικών προσώπων, με τον φερόμενο ως δράστη, του οποίου αυτονόητα αγνοούσαμε το πραγματικό ποιόν και τον άρρωστο χαρακτήρα, να το πουν καθαρά και μετά να σωπάσουν.
Στη φάση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η υπόθεση που μας έχει συγκλονίσει όλους, μεγαλύτερη αξία έχει η αντίδραση της Δικαιοσύνης και όχι ο πόλεμος δηλώσεων μεταξύ κομμάτων και παρατάξεων, για ένα έγκλημα το οποίο όλοι αποδοκιμάζουμε.