«Ο κόσμος σε πολλές γειτονιές βρίσκεται στα όριά του αλλά ακόμα είναι έτοιμος να συζητήσει. Βγάζει το άχτι του αλλά μετά αρχίζει και προτείνει λύσεις, γίνεται δημιουργικός»

δηλώνει για την εμπειρία της επαφής με τους δημότες ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Παύλος Γερουλάνος. 

Αντιμέτωπος με τα προβλήματα της πρωτεύουσας είναι εδώ και μερικές εβδομάδες ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παύλος Γερουλάνος. Από τη στιγμή που ανακοίνωσε την πρόθεσή του να διεκδικήσει τον Δήμο Αθηναίων ξεκίνησε καθημερινές επισκέψεις στις γειτονιές. 

«Κάποιος σπάει μια λάμπα σε ένα παρκάκι και ο Δήμος καθυστερεί να την αντικαταστήσει. Το σκοτάδι προσφέρει το τέλειο περιβάλλον σε διάφορες ομάδες με παραβατικές συμπεριφορές να συγκεντρώνονται και να κάνουν τα δικά τους. Καμιά φορά πρέπει απλά να αλλάξεις τη λάμπα στο πάρκο για να αντιστρέψεις την κατάσταση. Το φως θα διώξει την ανομία» αναφέρει με βάση τις πρώτες εμπειρίες που αποκόμισε. 
. 
Σε ότι αφορά στα αιτήματα των πολιτών επισημαίνει ότι  «η κάθε γειτονιά έχει τα δικά της, αλλά αυτό που επαναλαμβάνεται συχνά είναι η αίσθηση εγκατάλειψης, το αίσθημα ανασφάλειας και η ανάγκη για λιγότερη γραφειοκρατία και καλύτερο συντονισμό των υπηρεσιών του δήμου».

«Πρέπει να αντιστρέψουμε τον κύκλο της παραίτησης» τονίζει και ασκεί κριτική στην... ιδιοκτησιακή αντίληψη της δεξιάς για τον πρώτο δήμο της χώρας, με αφορμή τις πρώτες κινήσεις του Κώστα Μπακογιάννη:

«Το σύνθημα «Η Αθήνα μας ανήκει» όταν προέρχεται από τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα δείχνει μια νοοτροπία για την Αθήνα που μας τρομάζει όλους. Μια νοοτροπία με την οποία κυβέρνησαν το Δήμο τα επιτελεία της κυρίας Μπακογιάννη και του κυρίου Κακλαμάνη, και άφησαν άδεια τα ταμεία. Η Αθήνα δεν τους ανήκει και εκεί δεν πρέπει να επιστρέψουμε ποτέ». 

Ολόκληρη η συνέντευξη του Παύλου Γερουλάνου στο protothema.gr:

Πώς ήταν οι πρώτες 40 μέρες στις γειτονιές της Αθήνας;

Γεννήθηκα σ’ αυτή την πόλη και, εκτός από την περίοδο των σπουδών μου, την έχω ζήσει στα καλά της και στα δύσκολα. Και ενώ νομίζεις ότι ξέρεις την πόλη σου από κάθε άποψη, σε κάθε γωνιά βρίσκεις κάτι που δεν ήξερες, κάποια νέα ευκαιρία που μπορεί να αξιοποιηθεί, κάποιο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Και με γεμίζει αισιοδοξία ότι εμείς οι Αθηναίοι που μείναμε εδώ, που επιλέξαμε την Αθήνα για να ζήσουμε, να δουλέψουμε και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας δεν έχουμε παραιτηθεί. Ακόμα το παλεύουμε. Ξέρουμε από πρώτο χέρι τα προβλήματά της, και είμαστε παραπάνω από πρόθυμοι να καθίσουμε σε ένα τραπέζι με όποιον νιώθουμε ότι μας σέβεται για να δουλέψουμε μαζί τις λύσεις. Γι’ αυτό και ξεκίνησα να μαζεύω προτάσεις και ιδέες, είτε στο δρόμο με τα ερωτηματολόγια της εκστρατείας μας, είτε διαδικτυακά μέσα από το yeroulanos.gr. Τις μελετάμε για να διαμορφώσουμε το πρόγραμμά μας πάνω σε πραγματικές ανάγκες. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι πλούτο γνώσεων και εμπειριών έχουμε συλλέξει τόσες μέρες. Έχουμε επισκεφτεί πάνω από 20 γειτονιές, μερικές παραπάνω από μία φορά, και θα πηγαίνουμε ξανά και ξανά. Ο πλούτος της Αθήνας είναι αμύθητος, φτάνει να αφιερώσεις το χρόνο να ακούσεις καλές ιδέες και όχι να περιμένεις στο γραφείο σου να στις φέρουν άλλοι ή να τριγυρνάς στις γειτονιές μόνο για χειραψίες. 

Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα που εντοπίσατε;

Η κάθε γειτονιά έχει τα δικά της, αλλά αυτό που επαναλαμβάνεται συχνά είναι η αίσθηση εγκατάλειψης, το αίσθημα ανασφάλειας και η ανάγκη για λιγότερη γραφειοκρατία και καλύτερο συντονισμό των υπηρεσιών του δήμου. Στην Κυψέλη, για παράδειγμα, μας λένε για την έλλειψη σεβασμού κάποιων στο δημόσιο χώρο. Στη Βαρβάκειο και στην πλατεία Θεάτρου, για το μεγάλο πρόβλημα των ναρκωτικών. Στου Γκύζη για βανδαλισμένες παιδικές χαρές. Στα Πατήσια για το παραεμπόριο και τη γενικότερη ανασφάλεια. 

Ποια επαφή με δημότη και σε ποια γειτονιά σας έχει μείνει περισσότερο στο μυαλό και γιατί;

Μια κουβέντα που με συνοδεύει ακόμα είναι αυτό που είπε ο Δημήτρης στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, στην Ακαδημία Πλάτωνος: «Σου μιλάμε με ένταση», μου είπε, «αλλά μη μας παρεξηγείς. Δεν είναι εύκολο να μένεις στη γειτονιά μας». Ο κόσμος σε πολλές γειτονιές βρίσκεται στα όριά του αλλά ακόμα είναι έτοιμος να συζητήσει. Και αν πρέπει να «τα ακούσεις» και για πράγματα που δεν ευθύνεσαι, δεν πειράζει. Το σημαντικό και πολύ θετικό είναι ότι ο κόσμος μιλάει, συμμετέχει. Βγάζει το άχτι του αλλά μετά αρχίζει και προτείνει λύσεις, γίνεται δημιουργικός, θέλει να προσφέρει τη γνώση και τη γνώμη του για το καλό της γειτονιάς του. Όμως πρέπει να αφιερώσεις χρόνο για να τον πείσεις να φτάσει μέχρι εκεί. Πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του. Θέλει επένδυση χρόνου και ψυχής αν θέλεις και ο συνομιλητής σου να σου δώσει απλόχερα τις ιδέες του.

Τι σας λένε οι κάτοικοι στις γειτονιές που σηκώνουν περισσότερο το βάρος της προσφυγικής κρίσης; 

Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς οι Αθηναίοι και οι Έλληνες γενικότερα έχουμε σταθεί όπως λίγοι λαοί στο ζήτημα της προσφυγικής κρίσης. Έχουμε δείξει και την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά μας, με τρόπο συγκινητικό σε σχέση με τις δυνατότητές μας. Ωστόσο τα παράπονα που απευθύνονται κυρίως στο κεντρικό κράτος είναι συχνά δικαιολογημένα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι απ’τον Άγιο Παύλο, που μου έλεγαν οι κάτοικοι ότι δεν τους πειράζει που διοργανώνεται συσσίτιο στη γειτονιά, αλλά σχολιάζουν κι έχουν δίκιο ότι μαζεύεται τόσος κόσμος και δεν έχει γίνει μια πρόβλεψη υποδομών και μέριμνας, όπως για παράδειγμα χημικές τουαλέτες ή συνεργεία για να μαζέψουν τις ακαθαρσίες μετά. Μιλάμε για ζητήματα κοινής λογικής για να διευκολυνθούν όλοι. Οι άνθρωποι που χειρίζονται αυτά τα θέματα πρέπει να αντιληφθούν επιτέλους ότι δεν μπορεί να ζητούν μόνο από εμάς να βάλουμε πλάτη: θα το κάνουμε, αλλά πρέπει κι εκείνοι να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.

Υπάρχουν άμεσοι και απλοί τρόποι να διώξουμε την εικόνα εγκατάλειψης από δρόμους της Αθήνας;

Πρέπει να αντιστρέψουμε τον κύκλο της παραίτησης. Κάποιος σπάει μια λάμπα σε ένα παρκάκι και ο Δήμος καθυστερεί να την αντικαταστήσει. Το σκοτάδι προσφέρει το τέλειο περιβάλλον σε διάφορες ομάδες με παραβατικές συμπεριφορές να συγκεντρώνονται και να κάνουν τα δικά τους. Ναρκωτικά, πορνεία, μικρές και πιο μεγάλες μαφίες. Πιθανά αποτελέσματα είναι η βρωμιά, πεταμένα σκουπίδια παντού, βανδαλισμοί, μικροεγκλήματα. Αυτό εντείνει το αίσθημα ανασφάλειας και μας οδηγεί στην παραίτηση, ακόμα και στη φυγή από τη γειτονιά. Καμιά φορά πρέπει απλά να αλλάξεις τη λάμπα στο πάρκο για να αντιστρέψεις την κατάσταση. Το φως θα διώξει την ανομία. Αν αυτή η κίνηση συνδυαστεί με άλλες δράσεις που αναβαθμίζουν την γειτονιά αμέσως θα φανεί η διαφορά, και θα αρχίσουμε και εμείς να σεβόμαστε το περιβάλλον που μας σέβεται. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, σε συμμαχία με τον Δήμο θα οργανωθεί και η ίδια η γειτονιά να προστατεύει το έργο που γίνεται. Και ο κύκλος της εγκατάλειψης θα γίνει κύκλος συμμετοχής και αναβάθμισης. Ρόλος του Δήμου είναι να οργανώσει ομάδες με αιρετούς, δημότες, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους που θέλουν να βοηθήσουν για να γίνουν τα μάτια και τα αυτιά του Δήμου. Ώστε την επόμενη φορά που θα καεί η λάμπα να μην πάρει χρόνο να φτιαχτεί. 

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η μεγαλύτερη δυσλειτουργία στις υπηρεσίες του δήμου αυτή τη στιγμή; Θα κάνετε κάποια μεγάλη τομή στις δομές;

Και βέβαια. Οι δομές είναι πραγματικά προβληματικές, όπως είναι και η έλλειψη συντονισμού μεταξύ τους και η γραφειοκρατία που καθρεφτίζει τη γραφειοκρατία του κεντρικού συστήματος. Στον Δήμο υπάρχουν πολλά στελέχη με όρεξη για δουλειά που λειτουργούν σε σιλό με λίγη επαφή μεταξύ τους. Αν τους συντονίσεις σωστά θα κάνουν θαύματα και ο Δήμος πρέπει να λειτουργεί ως συντονιστής για να λύνονται άμεσα τα προβλήματα χωρίς δικαιολογίες. Γι’ αυτό θέλουμε να αλλάξουμε την καθετοποιημένη δομή που παραδοσιακά έχει ο Δήμος της Αθήνας και να φτιάξουμε ένα σύστημα που θα ανταποκρίνεται ολοκληρωμένα στις ανάγκες του πολίτη. Δεν θα είναι δηλαδή πια ασύνδετο ό,τι αφορά, για παράδειγμα, την τρίτη ηλικία: οι λέσχες φιλίας, τα ανοιχτά σχολεία και τα προγράμματα δια βίου μάθησης, τα γυμναστήρια και τα δημοτικά ιατρεία μαζί με τις υπηρεσίες του δήμου που εξασφαλίζουν προσβασιμότητα θα λειτουργούν μαζί για να δίνουν σε κάθε Αθηναίο μεγάλης ηλικίας μια ολοκληρωμένη θετική εμπειρία. Το ίδιο για ομάδες όπως οι νέοι, οι έμποροι, οι κάτοικοι μιας γειτονιάς. Αυτό είναι ένα έργο που θα πιάσω από την πρώτη μέρα και δεν θα σταματήσω μέχρι κάθε υπηρεσία του Δήμου να σκέφτεται με όρους δικούς μας και όχι δικούς της. 

Τον Κώστα Μπακογιάννη πως τον βλέπετε; Θα μπορέσετε να συνεργαστείτε την επόμενη μέρα;

Δεν σχολιάζω ποτέ πολιτικούς σε προσωπικό επίπεδο. Σε ό,τι αφορά την καμπάνια του συνδυασμού του, δε νομίζω ότι ξεκίνησε καλά. Πρώτα παρακολουθήσαμε ένα αλισβερίσι μεταξύ Δήμου και Περιφέρειας όπου αντί το κριτήριο να είναι ποιος κάνει για δήμαρχος Αθηναίων, ήταν το πώς θα μοιραστούν οι θέσεις εντός Νέας Δημοκρατίας ώστε να μην είναι κανένας δυσαρεστημένος. «Πάρε εσύ το Δήμο, να πάρω εγώ την Περιφέρεια». Ύστερα, το σύνθημα «Η Αθήνα μας ανήκει» όταν προέρχεται από τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα δείχνει μια νοοτροπία για την Αθήνα που μας τρομάζει όλους. Μια νοοτροπία με την οποία κυβέρνησαν το Δήμο τα επιτελεία της κυρίας Μπακογιάννη και του κυρίου Κακλαμάνη, και άφησαν άδεια τα ταμεία. Η Αθήνα δεν τους ανήκει και εκεί δεν πρέπει να επιστρέψουμε ποτέ.

Έχετε κάποια προτίμηση ως προς το πρόσωπο που θα θέλατε να υποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Θα χαρώ να δω το κυβερνών κόμμα να κάνει την υπέρβαση και να προτείνει ένα πρόσωπο με γνώμονα το καλό της πόλης μας και όχι με κομματικά ή άλλα κριτήρια. 

Η υπόθεση κεντρική πολιτική σκηνή έχει τελειώσει για εσάς, ή ο Δήμος Αθηναίων είναι απλά ένα σκαλοπάτι; 

Σίγουρα για την ώρα. Αν βέβαια θεωρούμε ότι ο Δήμος των Αθηναίων δεν είναι κεντρική πολιτική σκηνή. Κάθε βήμα που έχω κάνει στην πορεία μου προέρχεται από την ανάγκη να λύσω ένα πρόβλημα, εκεί που αισθάνομαι ότι θα ήμουν χρήσιμος επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να το κάνει κάποιος με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι σωστό. Αυτό έκανα στην επιχείρησή μου, αυτό έκανα σε κάθε οργανισμό που έχω εμπλακεί, αυτό έκανα με το υπουργείο. Το μόνο που με παρακινεί στην υπόθεση του Δήμου είναι η αγάπη μου για την πόλη και η ελπίδα ότι οι κόρες μου θα επιλέξουν μια μέρα να επιστρέψουν σε αυτήν. Έχω ένα όραμα για την Αθήνα και είμαι αφοσιωμένος σε αυτό. 

Σας ενδιαφέρει η ηγεσία του χώρου της Κεντροαριστεράς στο μέλλον; 

Τις θέσεις μου για το μέλλον της Προοδευτικής Παράταξης τις έχω καταθέσει διότι πιστεύω σε μια κεντροαριστερά ενωμένη γύρω από πολιτικές ιδέες και όχι γύρω από πρόσωπα. Κάποιες από αυτές τις ιδέες θα τις κάνω πράξη στον Δήμο ώστε να λάβουν την προσοχή που αξίζουν. Παράδειγμα; Η εμβάθυνση της δημοκρατίας στον τρόπο που λειτουργεί η δημόσια διοίκηση. Μακάρι η ηγεσία της κεντροαριστεράς να βρει σε αυτές τις ιδέες ένα νέο πολιτικό περιεχόμενο για τον χώρο.