Η χώρα βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη καμπή, όσον αφορά τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Όπως όλοι αναφέρουν, αν κάποιος δεν γνωρίζει τις εντάσεις που περνάει

κατά καιρούς η σχέση μας με τη γειτονική χώρα, θα ήταν βέβαιος πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός πολέμου.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται όπως όλα δείχνουν. Βλέπουμε την Τουρκία τελευταία, να οξύνει τα πράγματα και να κλιμακώνει την ένταση, όσο πλησιάζει ο καιρός να προχωρήσουν οι αμερικανικές εταιρείες στην εξόρυξη του ορυκτού πλούτου από την Κυπριακή ΑΟΖ.

Η Τουρκία συμπεριφέρεται σαν το θηρίο στο κλουβί, που βλέπει να κυκλοφορούν απ’ έξω απ’ αυτό τα θηράματα και ψάχνει την ευκαιρία να δραπετεύσει για να τα κατασπαράξει.

Η Αμερική από την άλλη, θέλει με κάθε τρόπο τα κοιτάσματα της Κύπρου και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπαναχωρήσει. Όμως, θέλει παράλληλα να απομακρύνει και την Τουρκία από την αγκαλιά της Ρωσίας. Όχι τόσο για να της πουλήσει τα πολεμικά της αεροπλάνα. Αλλά γιατί δεν θέλει μια στρατηγικής σημασίας χώρα, με μια τέτοια επιθετική ρητορική, να συμμαχεί με τον αιώνιο εχθρό της τη Ρωσία. Θέλει να την ξαναβάλει στο παιχνίδι των συμμάχων της, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει καλά πως η Τουρκία δύσκολα πιάνεται φίλος. Γνωρίζει η Αμερική, πως το μόνο που ενδιαφέρει την Τουρκία δεν είναι η ειρήνη, αλλά τα οικονομικά οφέλη και ο στρατηγικός ρόλος που μπορεί να παίξει στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η Αμερική γνωρίζει καλά πως η Τουρκία δεν θα κάτσει ήσυχα αν δεν πετύχει τους στόχους της. Δεν θα αφήσει Ελλάδα και Κύπρο να γίνουν ενεργειακοί παίχτες στην περιοχή κι εκείνη να μείνει απ’ έξω. Δεν πρόκειται να δεχθεί, να συνεργάζεται το Ισραήλ με τους Έλληνες και Κύπριους στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της περιοχής κι εκείνη να είναι απλός θεατής.

Οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η Τουρκία θα προκαλέσει επεισόδιο με κάθε τρόπο, για να μπλοκάρει τις εξορύξεις. Δεν υπολογίζει τόσο το κόστος, μπρος στα οφέλη που θα έχει από μια συμμετοχή σ’ αυτό το παιχνίδι.

Ο Τράμπ από την άλλη, έχει δείξει πως δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο, παρά μονάχα για τις μπίζνες κάθε είδους. Δεν γνωρίζει από  στρατηγική και πολιτική, ούτε και τον ενδιαφέρει να μάθει. Όσο για τις φιλικές του σχέσεις, αυτές υφίστανται όσο βλέπει ο ίδιος κάποιο οικονομικό όφελος για τη χώρα του.

Έτσι και για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν τον ενδιαφέρει αν η συνεργασία θα γίνει μόνο με τους Έλληνες και τους Κύπριους ή αν μπει στη μοιρασιά και η Τουρκία. Εξ’ άλλου, όσοι παραπάνω παίχτες μπουν, το ίδιο ποσοστό θα μοιραστούν. Δεν πρόκειται να αλλάξουν οι συμβάσεις και να μοιράσουν οι αμερικανικές εταιρείες περισσότερα ποσοστά επειδή εμφανίστηκαν κι άλλοι μνηστήρες.

Τις τελευταίες μέρες φαίνεται η αλλαγή συμπεριφοράς του Αμερικανού προέδρου απέναντι στην Τουρκία, με την απόφαση Τραμπ να αποσύρει τα στρατεύματά του από τη Συρία και να δώσει βορρά στους Τούρκους, τους ανυπεράσπιστους πλέον Κούρδους. Επίσης βλέπουμε όλοι τους εναγκαλισμούς του Τραμπ με τον Ερντογάν και την προσπάθεια να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους που είχαν παγώσει το τελευταίο διάστημα.

Δεν θα έμοιαζε απίθανο να επιδιώξει η Αμερική να βάλει στο ενεργειακό παιχνίδι και την Τουρκία, προκειμένου να την επαναφέρει στο στενό κύκλο των συμμαχικών της δυνάμεων και να πάψει επίσης να δημιουργεί προβλήματα στην προσπάθεια ομαλής εξέλιξης στις εργασίες των αμερικανικών πετρελαϊκών εταιρειών στην περιοχή.

Η Ελλάδα πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψη της αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά Τράμπ και να προβληματιστεί για το τι μπορεί να σημαίνει στο άμεσο μέλλον αυτή του η στάση και τι εξελίξεις μπορεί να επιφέρει στη συμπεριφορά της Τουρκίας και γενικότερα στην περιοχή. Πόσο κοντά βρίσκεται το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου της χώρας μας με την Τουρκία, προκειμένου να καμφθούν οι αντιστάσεις μας απέναντι στη συμμετοχή της Τουρκίας στα ενεργειακά και κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να ανταπεξέλθουμε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ώστε να μην ξαναζήσουμε τις ταπεινωτικές στιγμές των Ιμίων.

Ακόμα κι αν οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι έτοιμες και ικανές για την αποτροπή ενός τέτοιου γεγονότος, όπως δήλωσε προσφάτως και ο Αρχηγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Ναύαρχος Αποστολάκης, το ζητούμενο είναι αν υπάρχει η πολιτική βούληση για μια απάντηση από Ελληνικής πλευράς.

Αν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση, θα πρέπει να επιδιώξουμε να γεφυρώσουμε το χάσμα που όλο και μεγαλώνει μεταξύ των δυο χωρών  και να επιδιώξουμε διάλογο με την Τουρκία, ακόμα κι αν είναι η πιο ακατάλληλη στιγμή για κάτι τέτοιο, υπό τις παρούσες συνθήκες.